மனவாடு தெலுகு

இத்தனை நாள் நான் சொல்லிவந்தது எல்லாம் எனக்கு கிடைத்த முதல் Siteயின் அநுபவங்கள்.
(புதியவர்களுக்காக-1982 ஆரம்பத்தில் ஆந்திராவில் உள்ள தாச்சப்பள்ளி என்ற இடத்தில் நடந்தது.)
அதன் கடைசி அனுபவம் தான் இது.

தெலுங்கு கத்துக்கொண்டது.

பல மாதங்களுக்கு, சாமான்கள் வாங்குவதெல்லாம் சைகை பாஷைதான்.இல்லாவிட்டால் பேரங்காடி முறையில் கடைக்கு உள்ளே போய் தேவைப்பட்டதை எடுத்துகொண்டு கொடுப்பது,வாங்கி வருவது என்று போய் கொண்டு இருந்தது.Site யில் அவ்வப்போது வேலை செய்யும் ஆட்களிடம் பேசினாலும் முக்கால்வாசி கெட்ட வார்தைகளே கற்றுக்கொடுக்கப்பட்டது.ஏனென்றால் அவன் அந்த வார்தைகளை உபயோகப்படுத்தினால் அடிக்க போகலாம் அல்லவா?

இவ்வாறு இருந்த சமயத்தில் ஒரு நண்பன் நாங்கள் இருந்த இடத்துக்கு வந்துசேர்ந்தான்.அவனது தாய் மொழி தெலுங்கு என்பதால்,கடைத்தெருவுக்கு போகும் போது கூடிய வரை அவனுடனே சுற்றுவேன்.

ஒரு நாள் ஏதோ கடையில் நான் வாங்க தினறுவதைப் பார்த்து,ஏண்டா "நீ ஏன் தெலுங்கு கத்துக்ககூடாது?" என்று கேட்டான்.அவனுக்கு சுமாராக தமிழ் தெரியுமாதலால் ஒரு சின்ன ஒப்பந்தம் போட்டோம்.அவன் எனக்கு தெலுங்கு கற்றுக்கொடுக்க வேண்டும்.நான் அவனுக்கு தமிழ் சொல்லிக்கொடுக்கவேண்டும்.

அவன் பெயர்: திரு N.பார்த்தசாரதி.

எப்படி கத்துக்கொடுத்தான் தெரியுமா?

முதலில் சினிமா Poster மூலம் அதற்கு பிறகு ஒரு வெள்ளை பேப்பரில் ஒவ்வொறு எழுத்தையும் கொஞ்சம் பெரிதாக எழுதி அதற்கு பக்கத்தில் தமிழில் அவன் சொல்லச்சொல்ல எழுதிக்கொண்டேன்.
அதன் பிறகு தெலுங்கு பத்திரிக்கையை வைத்துக்கொண்டு அதை படிக்கச்சொல்லி திருத்தினான்.

இப்படியே தப்பும் தவறுமாக பேசி ஒரளவுக்கு கற்றுக்கொண்டேன்.கிட்டத்தட்ட 8 வருடகாலம் ஆந்திராவிலேயே கழித்ததால் தெலுங்கு "மனவாடு" ஆனார்.

போன வாரம் சிங்கப்பூரில்-சிரங்கூன் சாலையில் போய்கொண்டு இருக்கும் போது ஒரு தெலுங்கு சினிமா Posterஐ பார்க்கநேர்ந்தபோது,சிறிது நேரம் நின்று
எழுத்துக்கூட்டி படித்து பார்த்தேன்.

பரவாயில்லை!! இன்னும் மறந்து போகவில்லை.

சொல்லிக்கொடுத்த ஆசிரியர் எங்கு இருக்கிராரோ?

எங்கிருந்தாலும் வாழ்க,நண்பனே.