((((காது))))

என்னய்யா தலைப்பு இது? ஏதோ காதுக்குள்ளே ரீங்காரம் அடிக்கிறமாதிரி!!

இது முக்கியமாக சென்னைவாசிகளுக்காக!!??

இன்று (நேற்று) காலை 10.30 மணிவாக்கில் ஒரு வேலையாக விவேக் அன்ட் கோ -வடபழனி பக்கம் உள்ள கடைக்கு போக வேண்டியிருந்ததது.

காலை வேளை ஆனதால் கூட்டம் அவ்வளவாக இல்லை.போன விஷயங்கள் முடிய சில நிமிடங்களே ஆனதால்,அடுத்த Programme பற்றி மனைவியுடன் யோசித்தவுடன், சரி காசி தியேட்டர் பக்கம் போகலாம் என்றார்.நமக்கு தான் எதிர்த்து பேசி பழக்கம் இல்லாததால் "மண்டையை மட்டும் ஆட்டினேன்".அவுங்களுக்கு கமல் படம் மேல் ஆசை என்பதால் வேட்டையாடு விளையாடு இன்னும் ஓடிக்கொண்டிருந்தால் பார்க்கலாம் என்று நினைத்து, விட்டோம் வண்டியை.

மணி 11.25 காலை நேரம்.

காசி திரை அரங்கம் பக்கம் போய் பார்த்தால் "தலை.." போட்டு வரலாறு படம் பெரிதாக தொங்கிக்கொண்டிருந்தது.சரி கமல் படம் போய்விட்டது போல் என்று நினைத்துக்கொண்டு வீட்டுக்கு போய்விடலாம் என்றிருந்தோம்.

மனைவிதான் உள்ளே போய் பார்ப்போம் "ஓடவில்லை என்றால் திரும்பிப்பொய்விடுவோம்" என்றார்.

இல்லாவிட்டால் உதயம் போய் பார்கலாமா என்றேன், நான்.

வண்டியை வெளியிலேயே நிறுத்திவிட்டு உள்ளே போய் பார்த்தால் நம்ம கமல் படம் 11.30 மணி காட்சியாக ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

சந்தோஷத்தில் 40 ரூபாய் டிக்கட் இரண்டு எடுத்துக்கொண்டு வெளியில் வந்து மனைவியிடம் சொன்னேன்.அவுங்களுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்.

மணி 11.30 ஆகியும் கேட் திறக்கிறமாதிரி தெரியாததாலும் மதிய சாப்பாட்டு நேரம் நெருங்கிக்கொண்டிருந்ததாலும் கொஞ்சம் சாப்பிட்டுவிடலாம் என்று பக்கத்தில் உள்ள சரவண பவன் போய் ரூபாய் 67.75 க்கு சாம்பார் வடை,சாம்பார் இட்லி மற்றும் ஒரு காபி சாப்பிட்டு வந்தோம்.

திரும்ப திரை அரங்குக்கு வந்த போது 40 ரூபாய் டிக்கட்டுக்கு 90 ரூபாய் பால்கனியை காண்பித்து உட்காரச்சொன்னார்கள்.இது என்ன கணக்கோ தெரியவில்லை.

கமல் கண்ணை பிரித்து காட்டும் காட்சியில் இருக்கையில் உட்கார்ந்தோம்.

அவ்வபோது ஒளி இழக்கும் போது நம் ரசிகர்கள் கொடுக்கும் விசில் சத்தத்தில் திரை உயிர்பிக்கப்பட்டது.

ஒலி...

இடைவேளை வரை சில நிமிடங்களுக்கே காதை பொத்திக்கொள்ளும் அளவுக்கு சவுண்டு இருந்ததால் ஒன்றும் தெரியவில்லை.

இடைவேளைக்குப் பிறகு..

ஆண்டவா!! நம்மளை பய முடுத்துகிறேன் என்று நினைத்துக்கொண்டு ஒரு சவுண்டு போடுகிறார்களே, அதை இரு காதுகளையும் பொத்திக்கொண்டாலும் தாங்க முடியவில்லை.

இப்படி ஓடிக்கொண்டிருக்கும் போது ஒன்றை கவனித்தோம்,எங்களைத் தவிர வேறு யாரும் காதை பொத்திக்கொள்ளவில்லை.அதிசயமாகவும் அதே சமயத்தில் அவர்களை நினைத்து பரிதாப்பட வேண்டியதாக இருந்தது.

நம் சென்னை மக்கள் சாலையில் செல்லும் போதும் வீட்டில் தொலைகாட்சியில் நிகழ்வுகளை பார்க்கும் போது கேட்கப்படும் ஒலி அளவு மிக அதிகமாக இருப்பதனால் திரை அரங்குகளில் ஏர்படும் சத்தம் ஒன்றும் இல்லாமல் போகிறது.

மறைமுகமாகச்சொன்னால் மக்கள் சிறிது சிறிதாக கேட்கும் தண்மையை இழந்து வருகிறார்கள் என்று தோனுகிறது.

எங்களை மாதிரி வெளியில் இருந்து வந்து பார்பவர்கள் சொன்னால் தான் உங்களுக்கு தெரியும்.

இங்குள்ளவர்கள் இந்த ஒலி அளவுக்கு பழக்கப்பட்டுவிட்டதால் வித்தியாசம் தெரிவதில்லை.பிறக்கும் குழந்தைகளுக்கு செவிப்பறை கொஞ்சம் ஸ்ட்ராங்கா இருந்தால் நல்லது.

கடைசிவரை காதிலிருந்து விரலை எடுக்காமல் பார்த்து முடித்தாலும் வெளியில் வரும் போது மனைவிக்கு "தலைவலி" ஆரம்பித்திருந்தது.

சென்னை மக்களே!! உங்கள் காது (((( ஜாக்கிரதை ))))