மின்தூக்கி மேம்பாடு 5

Piling முடிந்தபிறகு அது நிர்ணயிக்கப்பட்ட அளவுக்கு எடையை தாங்குமா என்று பார்க்கவேண்டும்.அதற்காக ஒரு Foundation யில் 10 Pile இருந்தால் அத்தனையும் இவ்வாறு Test செய்யவேண்டிய அவசியம் இல்லை.பொறியாளரை கலந்தாலோசித்து செயல்படலாம்.

இந்த Pile Testing ஐ இங்கு பாருங்கள்.இந்த jackக்கு கீழே உள்ளது தான் "pile" என்பது.சிறிய கட்டிடம் என்பதால் அளவில் சிறியதாக குச்சி குச்சியாக இருக்கும்.



Piling முடிந்தவுடன்,தேவையான அளவுக்கு மண்ணை தோண்டி,அனாவசியாமான Piling உயரத்தை அளந்து வெட்டிவிடுவார்கள்.
பிறகு Foundation கம்பி கட்டுவதற்காக தரம் கம்மியான கான்கிரீட் ஒன்றை போட்டு,அதன் மீது கம்பி கட்டி,சாரம் அடித்து திரும்ப Foundation கான்கிரீட் போடுவார்கள்.




கீழே உள்ளது மற்றொறு கோணத்தில் Pile டெஸ்ட்.



Foundation கான்கிரீட் முடிந்தபிறகு அதன் மீது மின்தூக்கியின் சுவர் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு கட்டுவார்கள்.இதற்கு மேல்தான் முன்னமே தயாரிக்கப்பட்ட (Pre-Cast) சுற்றுச்சுவரை அடுக்குவார்கள்.



பவுண்டேசன் முதல் கட்ட பணி முடிந்திருக்கும் படம்



இன்னும் இருக்கு..

வீடு கட்டனுமா?

சென்னையில் வீடு கட்டனுமா?
(விஷயம்)தெரிந்த குத்தகையாளர் கண்ணில் படவில்லையா?
மேலே படிங்க..
இவரிடம் பேசுங்க பிடித்தால் வேலையை கொடுங்கள்.இதில் என் பங்கு எதுவும் இல்லாததால் உங்கள் முடிவே இறுதியானது.

நம்மக்களுக்காக ஒரு நல்ல குத்தகையாளரை அடையாளம் காட்டுவதே என் வேலை.

வீடு வீடு

பல மக்களின் கனவுக்கோட்டை (Ultimate) இது.அதுவும் நடுத்தர வர்கத்தின் அத்தியாவசிய தேவைகளில் ஒன்றும் கூட.
பல பேர் நில பிரச்சனை ஏதும் வேண்டாம் அடுக்கு மாடி குடியிறுப்பு போதும் என்று அதை விரும்புவர்கள் பலர்.அதிலும் தில்லு முல்லுகள் நாலொறு மேனியாக பத்திரிக்கையில் வந்துகொண்டிருப்பதை பார்த்து வீடு வாங்கவே பயப்படுபவர்கள் பலவிதம்.
பயந்துகொண்டிருந்தால் கரையிலேயே நிற்கவேண்டியது தான்.
இன்னும் சிலர் நிலத்தை வைத்துக்கொண்டு சரியான குத்தகைக்காரரை எதிர்பார்த்து காத்துக்கொண்டிருப்பார்கள் அல்லது முடிவெடுக்கமுடியாமல் தடுமாறிக்கொண்டிருப்பார்கள்.எவ்வளவு செலவாகுமோ என்று ? இவர்களால் கட்டிடம் நல்ல முறையில் கட்டித்தரமுடியுமா? என்று பல வித சந்தேகங்களுடன் இருப்பவர்களும் நம்மிடையே உண்டு
அவர்களுக்கு உதவும் விதமாக,எனக்கு தெரிந்தவர்,நண்பர் வீடு கட்டும் தொழிலை சென்னையில் நடத்தி வருகிறார்.அவருடைய கம்பெனி அட்டையை இங்கு வெளியிட்டுள்ளேன்.
தேவையானவர்கள் அவரிடம் தொடர்பு கொள்ளலாம்.



இவரின் ஈ மெயில் முகவரி :radhaconstruction@gmail.com


இவரை ஏன் நான் விளம்பரப்படுத்துகிறேன் என்ற நியாயமான கேள்வி பலருக்கு வரும்.

இவர் என்னுடன் 2 வருட காலங்கள் ஒரே இடத்தில் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தவர் என்பதாலும் அவரின் வேலை திறமையை பார்த்ததாலும் இதைச் செய்கிறேன்.
வேலையின் தரத்திற்காக குறுக்கு வழியில் போகாத குணம் மற்றும் சொன்ன சொல்லில் நிற்பது.வேலையில் நல்ல தரமான வேலையை செய்வது இப்படி பல.இவை அனைத்தையும் L&T-ECC யில் வேலை பார்த்தபோது நான் பார்த்த குணங்கள்.ஆதாவது அடுத்தவருக்க்காக வேலை செய்யும் போதே தன்னுடைய கம்பெனி போல் செயல்பட்டவர்.

அதுவும் (கடந்த 8 வருடங்களாக) இப்போது இவர் தனி கம்பெனி ஆரம்பித்து பல வேலைகள் செய்து வருகிறார்.இது தான் அவர் கம்பெனி பற்றி இனையத்தில் வருகிற விஷயம்.எந்தவித விளம்பரம் இல்லாமல் தன்னிடம் வருபவர்களுக்காக மட்டும் வேலை செய்து கொடுத்துக்கொண்டிருக்கிறார்.

என்னென்ன எதிர்பார்க்கலாம் இவரிடம்.

கட்டிட வேலைக்கான Design ( நல்ல தரமான கம்பெனி இன்ஜீனியர் மூலம்)

வரைகலை படங்கள்(Architectural Drawings)

வீடு கட்டும் செலவு விவரம்(Estimate)

இவர் செய்த சில வேலைகளின் படங்கள் கீழே உள்ளன.

சுதேசி இயக்கம்

நம் நாட்டில் தயாரிக்கும் பொருட்களை வாங்குவதில் ஏன் எல்லோரும் சுணக்கம் காட்டுகிறார்கள்,இப்படியே போனால் நம்முடைய உற்பத்தி உற்பத்தியில் உருவாகும் பொருட்களை யார் வாங்குவார்கள்?
வாங்க வைக்க என்ன செய்யவேண்டும்?
உண்மையில் பிரச்சனை எங்குள்ளது?
எப்படி களைவது?
இதையெல்லாம் முடி நரைத்த வயதில் திண்ணையில் உட்கார்ந்து பேசுவதனாலும்,பஸ்ஸில் போகும் போது பக்கத்து சீட்டில் உட்கார்ந்து இருப்பவரிடம் பேசுவதனாலும் ஏற்படும் பலன் மிக குறைவாகவே இருக்கும்.இதையே பள்ளியில் படிக்கும் ஒரு மாணவனோ / மாணவியியோ சிந்தித்து பலர் கூடும் இடத்தில் பேசினால்? அதன் விளைவு ஒரு வருங்கால சமூகத்திலேயே தாக்கத்தை உண்டுபண்ணக்கூடும்.அப்படித்தான் இந்த மாணவி பேசி பலரின் பாராட்டுகளை பெற்றுள்ளார்.இத்தனைக்கும் இவர் படிப்பது திருச்சியில்.நம் தேசத்தைப்பற்றி விழிப்புணர்வு பல இளைஞர்களிடம் காண்கிறேன்.நம் காலை இழுக்கும் முதலைகளை அடையாளம் காணத்தொடங்கியுள்ளார்கள்.இதுவே மகிழ்ச்சிகுரிய அடையாளம் தான்.

இது ஆங்கிலத்தில் இருந்ததால் அப்படியே போடுகிறேன்.போடுங்க உங்களுக்கு தோனியதையும்.


DO WE NEED ANOTHER SWADESHI MOVEMENT?
(An essay by Miss.Bhargavi, XII- A,TGHSS/Srirangam)

To be frank, a Big – No: we do not need any other 'Swadeshi movement' in the interest of our Nation.Such movement was necessary during the period of pre-independence as the political and economic situation of India was entirely different. But in the present era of Information Technology(IT) such movement is 'obsolete'.
Let we visualize the status of our country before independence,after independence and the present scenario in the IT era.

Status of India before Independence

India was under the colonial rule of Europeans.Political and economic life of our country was controlled primarily by British. Industrial revolution in western nations led to neo-imperialism due to which industrially advanced countries started to exploit the regions which were rich in raw materials.
India is one such region with abundant natural resources. Our resources were 'exported' to Britain,the finished products were 'imported' and 'marketed' back to us by the rulers. Also surplus goods in the foreign countries were dumped in India for business. Thus our nation was kept economically backward by the British for the benefit of their mother Nation. Broad area of our country,linguistic differences among neighbor regions, inadequate communication,illiteracy and lack of unity among Indians were taken advantage by the rulers.
Such selfish move was understood gradually by Indians which led to initiation of Swadeshi movement especially after Bengal Partition during the year1905. The movement was intensified during Gandhian Era from the year 1919 by our great leaders who fought for Independence. Use of videshi goods was discouraged and swadeshi Indian made goods were encouraged by us. Non-violence movement through Satyagraha by Mahatma Gandhiji agitated the rulers. We were forced to face the wrath of the rulers by violence pelted on us during other movements for freedom struggle.

Status of India after Independence

India got independence from British rulers with 'major injury' of partitioning a portion to Pakistan. Violence erupted between the body and soul of Hindus and Muslims. Non-violence movement was ridiculed and father of our nation was killed by the hardliners. Political selfishness among leaders led to terrorism in border statess like Kashmir. Inter states refused to co-operate themselves and with the centre. Our unity among diversity was challenged before the other nations.

The period of chaos immediately after independence was settled gradually by timely bold action plans by our leaders. But in spite of peace by linguistic division of states, Powerful Constitution, Panch-sheel with other nations and five year plans for the economic development, the growth of India was 'slow'. The might of the 'brain power' of Indians were not exposed to other nations till the era of Information Technology (IT) after 1990s.
Swadeshi movement in the above period 'slowed down' due to tremendous growth of global communication, standard of living, availability of quality products from other nations at competitive rates.'Brain drain' created by the intellectuals in selfish-need of money also became a challenge for the development of our nation. Lack of moral ethics and commitment to produce quality products by the Indian traders also forced the Indian consumers to opt for a product of their choice.

Present era of Information Technology (IT)

The present era of communication and information technology encourages 'globalization' by integrating the international markets for goods and services,technology,finance and labour. The intellectual part of the Indians in development of the above concept among the countries in the globe is considerable. The rate of 'Brain drain' is slowing down due to growing money-making potentials in our nation itself. Tremendous development of E-Commerce (EC),E-Data Exchange (EDI) and E-Funds Transfer (EFT) were a boon to domestic and international trade and industries. Realisation among countries is taking place to integrate their country with the world economy.Foreign direct Investment (FDI) is encouraged to augment the domestic investable resources and also stimulates exports.

The Indian traders are now realizing the need for 'Total Quality Management (TQM)' to produce quality products for the survival among global war of competition. They are forced to spend for R & D for the development of innovative skills and new products to compete with MNCs established in India.
Future India – vision 2020

Certain demerits due to globalization and admission of MNCs like retarding growth of employment for home nations, monopoly powers and profit maximization can be effectively controlled by strict government policies. The transport power of our nation by way of road, rail, water, air and containerization should be fully utilized keeping in mind the welfare of the Indians rather than to others in India for business.

With right thinking and right political move at right time India will stand in a commanding position as a 'Global Leader' making us a proud member of our Nation. As visualized by our President Dr.A.P.J.Abdul Kalam India will command peace and prosperity among other nations before the year 2020!

Conclusion

Due to the above reasoning we do not need another Swadeshi movement. The concept itself is obsolete and meaningless as there is no videshi to compete with. Videshis and Swadeshis are one and the same in the present world scenario. There only one concept called 'Win-Win',only one thinking called 'Positive thinking' and only one move towards 'SUCCESS'!

இவர் பரிசு வாங்கிய புகைப்படம் கைவசம் இல்லாததால் போடமுடியவில்லை.கிடைத்தவுடன் போடுகிறேன்.
வருங்கால சமூகம் வளர உதவுவோம்,வாழ்த்துவோம்.

துணி துவைக்கும் இயந்திரம் (2)

அடுத்தக் கடை:சரவணா ஸ்டோர்

சென்னை வந்துவிட்டு ரெங்கநாதன் தெருவை மிதிக்காவிட்டால் எப்படி?

மதிய நேரமானதால் மக்கள் கூட்டம் சிறிது மந்தமாக இருந்ததாலும் “சரவணா ஸ்டோர்ஸ்” கடைக்கு முன் சுலபமாக போக முடிந்தது.வாசலிலேயே வெளியில் வாங்கிய பொருட்களை அவர்கள் ஒரு நெகிழிப்பையில் போட்டு வாயை மூடி கொடுக்கிறார்கள்

திரும்ப மின்தூக்கி..

ஆனால் இந்த முறை 5 வது மாடி

கண்டெயின்ர் நடுவே நடந்தால் எப்படியிருக்கும் அப்படி இருந்தது இந்த இடத்தில்.ஆதாவது டிவி,பிரிட்ச் மற்றும் வாஷிங் மிசின் பெட்டிகள் கிட்டத்தட்ட 2 ஆள் உயரத்துக்கு அடிக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தது.

நுழைந்தவுடனே கடைச்சிப்பந்தி ஒருவர் வந்து “சார் என்ன பாக்கிரீங்க?” என்றார்.

வாஷிங் மிசினா? LG,Samsung மற்றும் whirlpool இருக்கிறது என்றார்.




என்ன கலர் இருக்கிறது?

ஒரே கலர் தான் உள்ளது (half white)

இது ஏன் என்று தெரியவில்லை. நம்மாளுங்க என்ன கலர் குறைபாடுள்ளவர்களா என்ன?

சரி 6kg உள்ள மிஷினை திறந்து காட்ட முடியுமா?

(எல்லா மிஷின்களும் அட்டை பெட்டியுடன் பத்திரமாக மூடப்பட்டிருந்தன)Display set கூட வைக்கவில்லை.

அப்படியில்லை சார்.உங்களுக்கு வேனா catalogue காட்டுகிறேன்.

என்னப்பா இது! மாட்டை தண்ணியில் போட்டு விலை பேசுவது மாதிரி?? என்று சொல்லிவிட்டு ஏமாற்றத்துடன் அடுத்த கடையை தேடினோம்.

அங்கிருந்து மாடிப்படியில் கீழே இறங்கும் போது கடை ஒலிப்பானில் இருந்து ஒரு அறிவிப்பு

“வாடிக்கையாளர்களின் தேவை அறிந்து சேவை செய்யும் ஒரே நிறுவனம் சரவணா ஸ்டோர்ஸ்” :-))

மனைவி தேர்ந்தெடுத்த அடுத்த இடம்

வசந்த் அன்டு கோ- T.Nagar பஸ் நிலையம் அருகில் உள்ளது.

உள்ளே போனதுமே திரு ஆனந்த் எங்களை அழைத்து என்ன பார்க்க வேண்டும் என்றார்.

தேவையை சொன்னதும்.4 அல்லது 5 மிஷின்கள் உள்ள ஒரு சிறிய இடத்துக்கு கூட்டிப்போய் எங்கள் தேவைக்கு ஏற்ற மிஷினை காண்பித்து அதில் உள்ள சாதக பாதகங்களை கூறினார்.

அவரிடம் இருந்ததும் ஒரே ஒரு கலர் தான்.ஏன் என்று கேட்டத்திற்கு மற்ற கலர்கள் விலைகள் ரூபாய் 15000 மேல் போகும் என்றார்.இந்த பதில் பல கடைகளில் கிடைக்கவில்லை.ஆதாவது பல கடைகள் தங்கள் வாடிக்கையாளர்களை ஒரு வட்டத்துக்குள் பார்க்கிறார்கள் என்று தோன்றுகிறது.

நாங்கள் பார்த்த ஒரு இயந்திரம் தற்போது இருப்பில் இல்லாததல் நாங்கள் முதலில் ரூபாய் 1000 கட்டினால் வரும் திங்களன்று வீட்டுக்கு அனுப்பி வைப்போம் என்றார்.

6kg கொள்ளலவு கொண்ட இயந்திரம் Automatic சுமார் 11800 வரை வரும் என்றார்.

நாங்கள் பார்த்த 3 கடைகளில் கடைசியாக போன வசந்த் அன்ட் கோ தான் தங்கள் வாடிக்கையாளர்களின் தேவை அறிந்து சாதக பாதகங்களை கூறி கவர்கிறார்கள்.ஆனாலும் இடம் சின்னதாக இருப்பதால் பல மாடல்களை பார்க்கும் வாய்ப்பு குறைவாகவே உள்ளது.

மொத்ததில் பார்கையில்

சிறந்த Display கிடையாது

வாடிக்கையாளர்களை கவர சரியான அனுகுமுறை கிடையாது. கலர் option இல்லை.

விலை-கிட்டத்தட்ட சிங்கப்பூரில் விற்க்கும் விலைக்கு ஈடாக உள்ளது.

சர்வீஸ்:மிகப்பெரிய மாற்றம் வேண்டும்.

இது அத்தனையும் ஏன் சொல்கிறேன் என்றால்..

சிங்கையில் இருந்து சென்னை வரும் போது ஓரு 19” LCD மானிட்டர், நண்பர் ஒருவருக்காக வாங்கி வந்தேன்.இது இத்தனைக்கும் சிங்கப்பூரில் மட்டுமே செல்லுபடியாகக்கூடிய உத்திரவாதத்துடன் கூடியது.வாங்குவதற்கு முன்பே அந்த நண்பரிடம் இதை விளக்கிவிட்டேன்.

அவர் சொன்ன பதில் இது தான்
“ நான் இங்கு வாங்கினால் சரியான சர்வீஸ் கிடைக்காது,பொருளும் அவ்வளவு தரத்துடன் இருக்காது மற்றும் ஒரு வருட காலம் என்பது மானிட்டரை பொருத்த வரை குறைந்த கால அளவு.சிங்கப்பூருக்காக தயாரிப்பதால் ஒரளவு தரக்கட்டுப்பாடு இருக்கும்,அதனால் அங்கிருந்து வாங்கி வருவதையே விரும்புகிறேன்” என்றார்.

சரி நாம் தயாரிக்கும் பண்டங்களை யார் உபயோகிப்பது?

அப்ப நமக்கு என்ற சுதேசி இயக்கத்தை திரும்ம ஆரம்பிக்க வேண்டுமா??

இந்த பாணியில் திருச்சியில் பள்ளியில் படிக்கும் ஒரு பெண்ணின் கருத்தை பார்க்க விருப்பமா??அதற்காக அவருக்கு விருது வழங்கி சிறப்பித்துள்ளார்கள்,அவர்கள் பள்ளியில்.

இந்த பெண் வேறு யாரும் அல்ல

எனது மனைவியின் அண்ணன் மகள்.

அவர் எழுதியதை அடுத்த பதிவில் வெளியிடுகிறேன்.

துணி துவைக்கும் இயந்திரம்

நான்கு நாட்களுக்கு முன்பு பெற்றோர் வீட்டில் உள்ள துணி துவைக்கும் இயந்திரம் வேலை செய்யவில்லை என்றும், வேறு ஏதாவது புது மாடல் கிடைக்குமா? என்று பார்க்கச் சொன்னார்கள்.

அதற்கு முன்பு அந்த பழைய இயந்திரத்தை பழுது பார்க்கமுடியுமா என்று எங்கெங்கோ தேடியதில் சலிப்பு தான் மிஞ்சியது.இத்தனைக்கும் அது “Godrej” மாடல்.அதற்குப்பிறகு தான் அதை Trade-in முறையில் வெளியேற்ற முடியுமா என்று பார்த்தோம்.

சரி என்று விவேக் அன்ட் கோ - வடபழநியில் உள்ள கடைக்குப்போய் தேவையான விபரங்களை சொன்னவுடன் அவர்களுக்கு தேவையானவற்றை வாங்கிக்கொண்டு “ நாளை விடுமுறை என்றாலும் எங்கள் ஆட்கள் வேலை செய்வார்கள்” - அதனால் தொலை பேசிவிட்டு வந்து பார்க்கிறோம் என்றார்கள்.

பழைய இயந்திரத்தை எடுத்துக்கொண்டு புது இயந்திரம் கொடுப்பதாகச்சொன்னார்கள்.வீட்டுக்கு வந்து பழைய இயந்திரத்தை பார்த்து விலையை முடிவு செய்வோம் என்றார்கள்.

சரி என்று ஒத்துக்கொண்டாயிற்று.

இன்று வரை ஆதாவது அவர்கள் சொன்ன தேதிக்கு மேல் 2 நாட்கள் ஆகிவிட்டது ஒன்றும் நடக்கவில்லை.

ஏதோ எங்கோ தவறு நடந்திருக்கிறது என்று தெரிந்தவுடன் இனி அவர்களை நம்பி பிரயோஜனம் இல்லை என்று நேற்று திரும்ப ஒரு சுற்று வரலாம் என்று நினைத்து வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு தி.நகருக்கு கிளம்பினோம்.

கடந்த சில நாட்களாக குறைந்த காற்றழுத்த தாழ்வு நிலையால் சென்னையில் அவ்வப்போது மழை பெய்து கொண்டிருந்தது.நாங்கள் வண்டியை எடுக்கும் போது லேசான தூரல் இருந்தது.

வண்டியை போதீஸ் பக்கத்தில் உள்ள சந்தில் இடம் இருந்ததால் விட்டு விட்டு கிளம்பினோம்.கொஞ்சதூரம் போனவுடன் தான் தெரிந்தது மனித நடைபாதைக்குள் இருசக்கர வாகனங்களின் நிறுத்தும் இடம் ஏற்படுத்தப்பட்டிருப்பது.

என்ன காரனமோ தெரியவில்லை பல போலீஸ்காரர்கள் ரோந்துப் பணியில் ஈடுபடுத்தப்பட்டிருந்தார்கள்.

குமரன் சில்க்ஸ்,சரவணா தங்க மாளிகை என்று தாண்டித்தாண்டி வந்து சேர்ந்தோம் இந்த கடைக்கு

முதல் இடம்: ரத்னா ஸ்டோர்

“வாஷிங் மிஷின் பார்க்கனும்”

“மூனாவது மாடிக்குப் போங்க”

கடை கோடியில் இருக்கும் மின் தூக்கிக்கு கையை காண்பித்தார்கள்.

கடையில் வேலை செய்யும் ஒருவர் அதை இயக்கியதால் பிரச்சனை ஏதும் இல்லாமல் மூன்றாவது மாடிக்கு வந்து சேர்ந்தோம்.

அந்த மாடியில் அப்போது ஒரே ஒருவர் மாத்திரம் இருந்தார்.அவர் தான் அங்கு மேற்பார்வையாளரா என்று தெரியாததால் நாங்களே தேடிக்கொண்டு துணி துவைக்கும் இயந்திரம் இருக்கும் இடத்திற்கு போய் ஒவ்வொறு மூடியையும் திறந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தோம்.

விலை பட்டியல் இல்லை.. மோசமான நெகிழி ((plastic) இயந்திரத்தின் மேல ஒட்டிக்கொண்டிருந்த்து.நாங்கள் பார்த்துகொண்டிருக்கும் போது எங்களுக்கு உதவ அந்த மனிதரும் முன்வரவில்லை.

இதற்கிடையில் வேறு ஒரு குழு வெட் கிரைண்டர் பார்க்க வந்துவிட்டதால் அவர் அவர்கள் கேள்விக்கு பதில் சொல்ல போய்விட்டார்.

இருக்கும் 8 அல்லது 9 இயந்திரத்தை எவ்வளவு நேரம் பார்த்துக்கொண்டிருப்பது?

விடு ஜூட்

மீதி அடுத்த பதிவில்..

வாடகை வீடு- 4

"வாடகைக்கு அறை"

அந்த வீட்டுக்கு போய் அந்த ஓரறை பார்த்தேன்.

கட்டில்,ஒரு மேஜை & ஷெல்ப் அவ்வளவு தான்.மாத வாடகை 600 வெள்ளி.
சமைத்துகொள்ளலாம்.ஏனென்றால் அவர்கள் சமைப்பதில்லை.

அதுவும் அந்த வீட்டின் குடும்பதலைவர் நமது ஊரில் இருந்து இந்தூர் பெண்மனியை மணம் முடித்தவர்.அதனால் அவ்வளவு பிரச்சனையில்லாமல் வீடு கொடுக்க முன்வந்தார்.

சில சமயம் எங்களுக்கு சமைக்கும் உணவிலேயே அவர்களும் எடுத்துக்கொள்வார்கள்.ஆரம்பத்தில் அவ்வளவாக நாங்கள் கண்டுக்கொள்ளாததால் கொஞ்ச நாட்களில் தொந்தரவு ஆரம்பித்தது.அவர்களுக்கும் சேர்த்து சமைத்து கொடுக்கச்சொல்லி.

சின்ன சின்ன உரசல்கள் ஆரம்பித்தது.

அதே சமயத்தில் அந்த வீட்டு அம்மனியின் புதல்வர் வீட்டு முகவராக இருக்கிறார்,நீங்கள் வீடு வாங்க வேண்டுமானால் அவரிடம் சொல்கிறேன்.குறைந்த விலையில் முடித்துக்கொடுப்பார் என்ற பில்டப் எல்லாம் என் மனைவியிடம் கொடுத்திருந்தார்கள்.

என் மனைவியும் அதையே என்னிடம் சொன்னார்.

"இங்க பாரு,இதெல்லாம் நமக்கு சரிபட்டு வராது அப்படியே வந்தாலும் முதலில் நம்மிடம் பணம் கிடையாது" என்றேன்.

பிறகு வந்த சில மாதங்களுக்கு இந்த பேச்சு அவ்வப்போது வந்து போய்கொண்டிருந்தது.ஆனாலும் பிடி கொடுக்கவில்லை.

இந்த சமயத்தில் வீட்டு ownerஉடன் உரசல்கள் பெரிதாக தொடங்கியவுடன் வேறு இடம் பார்க்கதொடங்கினேன்.

நல்ல வேளையாக 1 மாதத்திற்குள் பக்கத்திலேயே இன்னொறு வீடு கிடைத்தது.

இது ஒரு தனி வீடு.



அந்த வீட்டில் அப்படி பிரச்சனை அப்படியென்றால் இங்கு வேற மாதிரி.. பிரச்சனை காத்துக்கொண்டிருந்தது.

அது அடுத்தது

மின்தூக்கி மேம்பாடு (4)

இதுவரை பார்த்தவையெல்லாம் முன்னேற்பாட்டு வேலைகள்.

இனி வருபவை நாம் பார்க்கப்போகும் கட்டுமானத்துறை வேலைகள்.

அதற்கு முன்பு

இதன் Design எப்படியிருக்கும் என் பார்த்திடுவோமா?

ஏற்கனவே பிளாக்குகள் இருப்பதால் இந்த மின்தூக்கியை பழைய கட்டிடத்துடன் இணைக்கவேண்டும்.அப்படி இணைக்கும் போது பிற்காலத்தில் புது மற்றும் பழைய கட்டிடங்களுக்கு இடையே விரிசல் வரக்கூடாது.அதனால் புது கட்டிடம் அதன் சொந்த கால்களில் நிற்பதாகவே இருக்கட்டும் என்று முடிவெடுத்து,அப்படியே அதை Design செய்வார்கள்.

ஆதாவது மண்ணில் Piling வகையில் தூண்களை நிறுத்தி அதன் மேல் கட்டிடம் தாங்குமாதிரி ஏற்பாடு செய்வார்கள்.

மேலும் எந்தெந்த வகையில் பழைய கட்டிடத்துடன் இணைக்க முடியுமோ அப்படியெல்லாம் இணைத்துவிடுவார்கள்.இந்த மாதிரி இணைப்புகள் எல்லாம் "Factor Of Safety" என்ற மேல்பாதுகாப்பு வளையத்துக்குள் கொண்டுவந்துவிடுவார்கள். பிடிப்புக்கும் உதவும்.

வேலை ஆரம்பிப்பதற்கு முன்பு,வேலை செய்யப்போகும் இடத்தை சுற்றி பாதுகாப்பு அரண் அமைத்துவிடுவார்கள்.இது இங்கு செய்யும் சிறிய/பெரிய அவ்வளவு வேலைக்கும் பொருந்தும். அத்துடன் எச்சரிக்கை அட்டையையும் வைத்துவிடுவார்கள்.அதுவும் 4 மொழியில்.



தமிழை காண்க.(புள்ளி கொஞ்சம் இடம் மாறியிருக்கு)இதே வார்தைகள் 2 வருடங்களுக்கு முன்பு பார்திருந்தால் அர்த்தம் புரியாமல் திண்டாட வேண்டியிருக்கும்.யாரோ புண்ணியவான் மாற்றச்சொல்லியிருக்கிறார்.

சரி Piling போட ஆரம்பிப்பதை இங்கு பார்க்கவும்.



அடுத்து

அடுத்த பதிவில்

சென்னை விஜயம்

13- அக்டோபர் 2006 காலை 8.25 க்கு சிங்கையில் இருந்து புறப்படவேண்டிய இந்தியன் ( பெயர் மாற்றம் கண்டிருந்தாலும் அங்கங்கே கணினித்திரையில் இந்தியன் ஏர் லயன்ஸ் என்றே குறிப்பிடபட்டிருந்தது) கால தாமதமாக 8.40க்கு புறப்பட தயாராகிக்கொண்டிருந்தது.

அதற்குள் "@" என்ற விளம்பரம் போட்ட இடத்தில் இணைய இணைப்பு இலவசமாக கொடுக்கப்பட்டிருந்தது.இந்த வசதி முனையம் 2 இல் தான் முதலில் இருந்தது இப்போது அது முனையம் 1 க்கும் விரிவாக்கப்பட்டிருந்த்தால் 15 நிமிடங்களுக்கு மட்டும் உலாவ முடிந்தது.தமிழ்மணமும் தமிழும் அழகாக தெரிந்தது.

சரியான நேரத்தில் கிளம்பி சரியாக காலை உள்ளூர் நேரப்படி 10 மணிக்கு சென்னை வந்து சேர்ந்தேன்.முன் இருக்கை கிடைத்ததால் குடியேற்ற வேலைகள் வெறும் 10 நிமிடங்களில் முடிந்து, ஒரே ஒரு பெட்டிக்காக 1 மணி நேரம் காத்திருந்து வெளியில் வந்தேன்.அப்போது தான் கவனித்தேன் அங்கு போடப்பட்ட தரைக்கட்கள் சற்றும் பயணிகள் பயண்பாட்டுக்கு பொருந்தாத வகையில் வழ வழப்பு அதிகமாக இருந்ததால் பல குழந்தைகள் வழுக்கி விழுந்துகொண்டிருந்தார்கள்.கூடிய விரைவில் ஏதாவது செய்யாவிட்டால் வேறு ஏதாவது பெரிதாக நடக்க வாய்ப்பு உள்ளது.

பலரிடமும் இரவு விமானத்தில் வருவதாக சொல்லியிருந்ததால் யாரும் வரவேற்க வரமாட்டார்கள் என்பதாலும் உடனே வெளியில் இருந்த (Pre Paid) டாக்சி நிறுவனத்தில் போகும் இடத்தைச்சொல்லி ரூபாய் 250 ஐ கட்டி- 15~ 20 நிமிடத்துக்குள் வீட்டை அடைந்தேன்.டாக்ச்யில் ஏறியவுடன் முன் இருக்கையில் உட்கார்ந்தவுடன் ஓட்டுனரை பார்த்தேன் பாதுகாப்பு பட்டையை போடவில்லை.ஆனால் தன்னிச்சையாக போன என் கை இங்கு தேவையில்லை போல் என்று நினைத்து விட்டுவிட்டேன்.

ஓட்டினரிடம் பேச ஆரம்பித்தவுடன் கேட்டேன் "போன தடவை நான் டேக்ஸி எடுத்த போது விருகம்பாக்கத்திற்கு 265 ரூபாய் வாங்கினார்கள் ஆனால் இப்போது நங்கநல்லூருக்கு 250 வாங்குகிறார்களே கொஞ்சம் அதிகமாக இருக்கே?" என்றேன்.

அது மினிமம் ஜார்ஜ் ஆக இருக்கக்கூடும் என்றும், சில சமயம் ஏற்றப்படும் சாமான்கள் மற்றும் பயணிகள் எண்ணிக்கையை பொறுத்து ரூபாய் 500 வரை போகும் என்றார்.

இப்போது நிறைய விமானசேவைகள் வந்துவிட்டதால் பலர் இந்த சேவையை பயண்படுத்துவதாக சொன்னார்.

அப்போது தான் பார்த்தேன் விமான நிலையத்தை விட்டு வெளியில் வரும் வழியில் மேம்பால பணிகள் நடந்துகொண்டிருந்தன.சில தூண்கள் மற்றும் மேலே போடப்படும் கான்கிரீட்டும் போடப்பட்டு,இதுக்கு மேல் போகலாமா வேண்டாமா என்ற யோஜனையுடன் நின்றுகொண்டிருப்பதாக தோன்றியது.அவ்வளவு மெதுவாக நடப்பதாக தோன்றுகிறது.என்ன பிரச்சனை என்று தெரியவில்லை.

படத்தை பார்க்க..



"மெதுவாக" என்று ஏன் சொன்னேன்?

அடுத்த பதிவில்.

மின்தூக்கி மேம்பாடு (3)

ஓட்டுப்பதிவு முடிந்தபிறகு வழக்கம் போல டெண்டர் விட்டு ஒப்பந்தக்காரர்கள் வேலையை எடுப்பார்கள்.

முதல் வேலை..

ஒப்பந்தம் கிடைத்தவுடன் வேலை செய்யவேண்டிய இடத்தை பெற்றுக்கொள்ளுதல்.இதில் பல நிறுவனங்கள் ஈடுபட்டுள்ளதால் அனைவரும் வந்து தேவையானவற்றை குறித்துக்கொண்டு கையெழுத்து போட்டு கொடுத்துவிடுவார்கள்.

இரண்டாம் வேலை

ஒப்பந்தக்காரரிடம் தேவையான வரைபடங்கள் கொடுக்கப்படும்.இது கிடைத்தவுடன் உடனடியாக மண்ணை தோண்டிட முடியாது.முதலில் மண்ணுக்கடியில் போட்டுள்ள அல்லது நிலத்துக்கடியில் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் Services ஐ கண்டுபிடிக்கவேண்டும்.

மின்சார சம்பந்தப்பட்ட கேபிள் என்றால் "கேபிள் டிடக்டெர்" என்ற கருவி மூலம் 2 மீட்டர் ஆழத்திற்குள் போடப்பட்டுள்ள கேபிளை கண்டுபிடித்து கலர் பெயிண்ட் மூலம் குறித்துவிடுவார்கள்.



இவ்வாறு குறித்தபிறகு அது எவ்வளவு தூரம் தங்கள் பணியிடத்தில் ஊடுருவுகிறது என்று பார்த்து அதற்கு தகுந்த மாதிரி முடிவுகளை எடுப்பார்கள்.

அதே சமயத்தில் கீழே போகும் மற்ற services க்கு தகுந்த வரைபடங்கள் முதலிலேயே கொடுக்கப்பட்டிருப்பதால் அதில் அவ்வளவாக பிரச்சனை வரவாய்பில்லை,இருந்தாலும் அதுவும் ஒப்பந்தக்காரரின் கடமைகளில் ஒன்று.

இந்த வேலை, சில பிளாக்குகளை சுற்றி நடப்பதால் என்ன என்ன கீழே புதைக்கப்பட்டு இருக்கும்?

முதலில்-மின்சார ஒயர்கள் (இதிலும் பல விதங்கள் இருக்கு)

2.மழை நீர் வாய்கால்

3.Gas பைப்

4.sanitarory பைப்.

5. குடி தண்ணீர் குழாய்கள்.

அடுத்து,

மின்தூக்கிக்கு வேண்டிய புதிய ஒயர்களை தேவைப்படும் இடத்தில் இருந்து நிலத்துக்கடியில் புதைத்துக்கொண்டு வந்து தேவையான இடங்களில் விட்டு விடுவார்கள்.


இதற்கு பிறகு தான் கட்டுமானத்துறை வேலைகள் ஆரம்பிக்கும்.

அது அடுத்த பதிவில்.

வாடகை வீடு -3

போன பதிவு

வீடு வாங்கும் எண்ணம் அப்போது இல்லாததால் முதலில் ஒரு வீட்டை வாடகைக்கு எடுப்போம் என்றால்..

தனிவீடு வாடகை மாதம் சுமார் 1100 வெள்ளியாக இருந்தது, அதுவும் சிங்கையில் இருக்கும் இடத்தை பொருத்து அமைந்தது.

என்னுடைய பொருளாதாரம் அந்த அளவுக்கு போகமுடியாததால் ஒரு சின்ன அறையை வாடகைக்கு எடுப்போம் என்று நினைத்து ஒரு முகவரிடம் சொல்லியிருந்தேன்.

முதல் கண்டீஷன்: நாங்கள் மூன்று வேலையும் சமைப்போம்!!

சமையல் அறை:சின்ன குறிப்பு:

நம்மூர் பெண்களுக்கு இது அவர்களின் தனியறை.பங்கு போட்டுக்கொள்ள விருப்பப்படாத இடம்.எனக்கு தெரிந்து மாமியார் மருமகள் குறைகள்/நிறைகள் இங்கிருந்து தான் தொடங்குகிறது.

ஆனால் சிங்கப்பூரில் பலரின் வீட்டு சமையல் அறை என்பது அவர்கள் வரவேற்பறை போல் சும்மா அட்டகாசமாக செய்திருப்பார்கள்.சமையல் செய்தால் தானே அழுக்காவதற்கு. 2~3 வெள்ளிக்குள் சாப்பாடு கிடைக்கும் பட்சத்தில் ஏன் காய்கறி வாங்கி கஷ்டப்பட்டு சமைத்து சாப்பிடவேண்டும்?அவசியம் இல்லாமல் போகிறது.அதனால் சமையல் அறை எப்போதும் "பளிச்".இப்படி இருக்கும் ஒரு சமையல் அறையை யார் உபயோகப்படுத்த அனுமதிப்பார்கள்?



பல சமயங்களில் இந்திய குடும்பம் உள்ளவர்களே இந்தியவர்களுக்கு வாடகைக்கு கொடுப்பார்கள்.சமைக்ககூடாது அது இது என்று பல நெருக்குதல்கள் இருக்கும்.

இந்த நிலமையில் எனது முகவர் என்னை அழைத்து நகரத்துக்கு பக்கத்தில் ஒரு அறை இருக்கிறது பார்கலாமா? என்றார்.

சரி என்று சொல்லி போய் பார்த்தேன்.

அடுத்த பதிவு

((((காது))))

என்னய்யா தலைப்பு இது? ஏதோ காதுக்குள்ளே ரீங்காரம் அடிக்கிறமாதிரி!!

இது முக்கியமாக சென்னைவாசிகளுக்காக!!??

இன்று (நேற்று) காலை 10.30 மணிவாக்கில் ஒரு வேலையாக விவேக் அன்ட் கோ -வடபழனி பக்கம் உள்ள கடைக்கு போக வேண்டியிருந்ததது.

காலை வேளை ஆனதால் கூட்டம் அவ்வளவாக இல்லை.போன விஷயங்கள் முடிய சில நிமிடங்களே ஆனதால்,அடுத்த Programme பற்றி மனைவியுடன் யோசித்தவுடன், சரி காசி தியேட்டர் பக்கம் போகலாம் என்றார்.நமக்கு தான் எதிர்த்து பேசி பழக்கம் இல்லாததால் "மண்டையை மட்டும் ஆட்டினேன்".அவுங்களுக்கு கமல் படம் மேல் ஆசை என்பதால் வேட்டையாடு விளையாடு இன்னும் ஓடிக்கொண்டிருந்தால் பார்க்கலாம் என்று நினைத்து, விட்டோம் வண்டியை.

மணி 11.25 காலை நேரம்.

காசி திரை அரங்கம் பக்கம் போய் பார்த்தால் "தலை.." போட்டு வரலாறு படம் பெரிதாக தொங்கிக்கொண்டிருந்தது.சரி கமல் படம் போய்விட்டது போல் என்று நினைத்துக்கொண்டு வீட்டுக்கு போய்விடலாம் என்றிருந்தோம்.

மனைவிதான் உள்ளே போய் பார்ப்போம் "ஓடவில்லை என்றால் திரும்பிப்பொய்விடுவோம்" என்றார்.

இல்லாவிட்டால் உதயம் போய் பார்கலாமா என்றேன், நான்.

வண்டியை வெளியிலேயே நிறுத்திவிட்டு உள்ளே போய் பார்த்தால் நம்ம கமல் படம் 11.30 மணி காட்சியாக ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

சந்தோஷத்தில் 40 ரூபாய் டிக்கட் இரண்டு எடுத்துக்கொண்டு வெளியில் வந்து மனைவியிடம் சொன்னேன்.அவுங்களுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்.

மணி 11.30 ஆகியும் கேட் திறக்கிறமாதிரி தெரியாததாலும் மதிய சாப்பாட்டு நேரம் நெருங்கிக்கொண்டிருந்ததாலும் கொஞ்சம் சாப்பிட்டுவிடலாம் என்று பக்கத்தில் உள்ள சரவண பவன் போய் ரூபாய் 67.75 க்கு சாம்பார் வடை,சாம்பார் இட்லி மற்றும் ஒரு காபி சாப்பிட்டு வந்தோம்.

திரும்ப திரை அரங்குக்கு வந்த போது 40 ரூபாய் டிக்கட்டுக்கு 90 ரூபாய் பால்கனியை காண்பித்து உட்காரச்சொன்னார்கள்.இது என்ன கணக்கோ தெரியவில்லை.

கமல் கண்ணை பிரித்து காட்டும் காட்சியில் இருக்கையில் உட்கார்ந்தோம்.

அவ்வபோது ஒளி இழக்கும் போது நம் ரசிகர்கள் கொடுக்கும் விசில் சத்தத்தில் திரை உயிர்பிக்கப்பட்டது.

ஒலி...

இடைவேளை வரை சில நிமிடங்களுக்கே காதை பொத்திக்கொள்ளும் அளவுக்கு சவுண்டு இருந்ததால் ஒன்றும் தெரியவில்லை.

இடைவேளைக்குப் பிறகு..

ஆண்டவா!! நம்மளை பய முடுத்துகிறேன் என்று நினைத்துக்கொண்டு ஒரு சவுண்டு போடுகிறார்களே, அதை இரு காதுகளையும் பொத்திக்கொண்டாலும் தாங்க முடியவில்லை.

இப்படி ஓடிக்கொண்டிருக்கும் போது ஒன்றை கவனித்தோம்,எங்களைத் தவிர வேறு யாரும் காதை பொத்திக்கொள்ளவில்லை.அதிசயமாகவும் அதே சமயத்தில் அவர்களை நினைத்து பரிதாப்பட வேண்டியதாக இருந்தது.

நம் சென்னை மக்கள் சாலையில் செல்லும் போதும் வீட்டில் தொலைகாட்சியில் நிகழ்வுகளை பார்க்கும் போது கேட்கப்படும் ஒலி அளவு மிக அதிகமாக இருப்பதனால் திரை அரங்குகளில் ஏர்படும் சத்தம் ஒன்றும் இல்லாமல் போகிறது.

மறைமுகமாகச்சொன்னால் மக்கள் சிறிது சிறிதாக கேட்கும் தண்மையை இழந்து வருகிறார்கள் என்று தோனுகிறது.

எங்களை மாதிரி வெளியில் இருந்து வந்து பார்பவர்கள் சொன்னால் தான் உங்களுக்கு தெரியும்.

இங்குள்ளவர்கள் இந்த ஒலி அளவுக்கு பழக்கப்பட்டுவிட்டதால் வித்தியாசம் தெரிவதில்லை.பிறக்கும் குழந்தைகளுக்கு செவிப்பறை கொஞ்சம் ஸ்ட்ராங்கா இருந்தால் நல்லது.

கடைசிவரை காதிலிருந்து விரலை எடுக்காமல் பார்த்து முடித்தாலும் வெளியில் வரும் போது மனைவிக்கு "தலைவலி" ஆரம்பித்திருந்தது.

சென்னை மக்களே!! உங்கள் காது (((( ஜாக்கிரதை ))))

மேட்டூர் --சில புகைப்படங்கள்

போன பதிவில் விட்டுப்போன இந்த படத்துடன் மேட்டூர் வேலை நிகழ்வுகளை ஒரு முடிவுக்கு கொண்டு வருகிறேன்.இப்போது தான் சென்னை வந்து தேடிக்கண்டுபிடித்த படங்கள்.

தண்ணீர் விட்டு கான்கிரீட்டை குளிர்விக்கிறோம்.



என்னுடன் பணிபுரிந்த பெருந்தகைகள்



மற்றொறு புகைப்படம்.



இனி வேறொறு பகுதியில் சந்திக்கலாம்.

எவ்வளவோ பரவாயில்லை!!

இன்று காலை கம்பெனி Passக்காக புகைப்படம் எடுக்க வேண்டும் என்று நேற்றே முடிவு செய்திருந்ததால்,காலை 9 மணிக்கு தயாராக இருந்தேன்.

இருக்கும் கொஞ்ச நேரத்தில் தமிழ்மணத்தில் ஏதாவது இருக்கா என்று பார்க்கும் போது நமது நட்சத்திர பதிப்பாளர் "கால்கரி சிவா" வின் காந்தீயம் கண்ணில் பட்டது.ஏற்கனவே போட்டிருந்த இரண்டும் ஜொலித்ததால் இதையும் படித்துவிடலாம் என்று படித்து முடிக்கும் சமயத்தில்

"வாங்க சார் போகலாம்,வண்டி தயாராக இருக்கு" என்றார் ஓட்டுனர்.

பலரின் பின்னூட்டம் போல் நானும் அது அவர்தான் எழுதியது என்று நினைத்துகொண்டிருந்த நேரத்தில் "ஓஷோ" சொன்னது பதிவாகாதது-என்று முடிவில் சொல்லியிருந்தார்.நல்ல பதிவாக இருந்ததால் பின்னூட்டம் போடலாம் என்று நினைத்துக்கொண்டிருக்கும் போது தான் மேலே சொன்ன அழைப்பு வந்தது.

கிளம்பினோம் மூவர்.யாவரும் என்னுடன் வேலை செய்யும் சக ஊழியர்கள்.கொஞ்ச தூரம் கடந்தவுடன் வரும் தொழிலாள நண்பர்கள் தங்கும் இடம் வந்தவுடன் ஓட்டுனர் நிறுத்தி மேலும் மூவரை ஏற்றிக்கொண்டார்.

அனைவரும் மியன்மார்காரர்கள்

"இவர்கள் எங்கு போகிறார்கள்?" என்று தொழிலாள நண்பர்களை பற்றி ஓட்டுனரிடம் கேட்டேன்.

"அவர்கள் Embassy போகிறார்கள்" என்றார்.

எதற்கு?

"ஹோ! அவர்கள் வருடாந்திர விடுமுறைக்கு ஊருக்கு போகிறார்கள்"

அதற்கெதுக்கு Embassy போகவேண்டும்?

"இவர்கள் ஊருக்கு போகும் போது அந்தந்த வருடத்துக்குள்ள வரியை இங்கேயே கட்டிவிட்டால் அங்கு போகும் போது பிரச்சனை இருக்காது" என்றார்.

தொழிலாளர்களுக்கு வரியா?

எவ்வளவு தெரியுமா?

சிங்கப்பூர் நிரந்தரவாசியாக இருந்தால் $180/மாதத்திற்கு

S-Pass க்கு $140/மாதத்திற்கு

Work Permit-$ 450/வருடத்துக்கு

குத்துமதிப்பாக சம்பளத்தில் 10% ஐ பிடித்துக்கொள்கிறது.இது தான் இரட்டை வரி எனப்படுகிறது.

இதே மாதிரி தாய்லாந்து அரசாங்கமும் பண்ணுவதாக சொன்னார்.

ஒரு உழைக்கும் வர்கத்திடம் இருந்து இந்த மாதிரி பகல் கொள்ளை செய்யும் அரசாங்களும் இருக்கத்தான் செய்கிறது.அதுவும் வெளிநாட்டில்!!

இந்த விஷயத்தில் நமது இந்திய அரசாங்கத்தை பாராட்டவேண்டும்.

எங்களிடம் ஏன் எந்த இந்திய குடிமகனிடம் இருந்து(வெளிநாட்டில்) இப்படி பணம் பிடுங்குவதில்லை.

இப்படி சொல்லும் போதே மண்டைக்குள் கவுளி கத்துது.

இந்த மாதிரி எதையோ சொல்லி நம் மாண்புமிகுகள் "அடாடா இது ஒரு வழி பாக்கி இருக்கே" என்று ஆரம்பித்துவிடுவார்களோ என்று?

நம்புவோம்.அப்படியெல்லாம் இப்போது நடக்காது என்று.

அருகருகே..

இந்த படம் ஏதேச்சையாக கண்ணில்பட்டது.



வலைப்பூக்களில் எழுதுபவர்கள் வெவ்வேறு தேசங்களில் இருந்து எழுதுகிறார்கள்.அவர்கள் ஒருவரோடு ஒருவர் சந்திப்பது அவ்வப்போது நிகழ்ந்தும் வருகிறது.

அந்த வரிசையில் திரு ஆசாத் இங்கு வந்து இருந்த போது நாங்கள் சந்தித்தபோது எழுதியது அவரை என் பக்கத்திலேயே கொண்டுவந்துவிட்டது.

மன்னிக்கவும்!! நான் அவர் பக்கத்தில் வந்துவிட்டேன்.

நாங்கள் சந்தித்தபோது புகைப்படம் எடுக்க யாரும் இல்லாத குறையை இந்த படம் போக்கிவிட்டது.

இருவரை அருகருகே கொண்டுவந்த "தமிழ்மணத்திற்கு" நன்றி.

மின்தூக்கி மேம்பாடு (2)

யார் யார் எவ்வளவு கட்டணும்?எப்ப கட்டணும்?

இப்படி போன பதிவில் முடித்திருந்தேன்.தொடருவோம்

இந்த மின்தூக்கி மேம்பாட்டு திட்டத்தில் வேலை முடிந்து நீங்கள் உபயோகப்படுத்து போது தான் பணம் கட்டவேண்டும்.ஆதாவது கட்டுமான வேலை ஆரம்பித்து முடிய அப்படி இப்படி என 2 வருடங்கள் ஆகக்கூடும்.

எவ்வளவு பணம்?

அது வேலை முடிந்தபிறகு கணக்கு பண்ணபிறகு சொல்வார்கள்.கீழே சொல்லியுள்ளது ஒரு சுமாரான கணக்கு.

நீங்கள் சிங்கப்பூர் மக்களா? அப்படியென்றால் நீங்கள் தங்கியிருக்கும் மட்டத்துக்கு தகுந்த மாதிரி சுமார் 600 ~ 1800 வெள்ளிக்குட்பட்டு இருக்கக்கூடும்.

நீங்கள் நிரந்தரவாசியா?இதுவும் நீங்கள் தங்கியிருக்கும் மட்டத்துக்கு தகுந்த மாதிரி இருக்கும் எனினும் சுமார் 13000 ~ 16000 வெள்ளிக்கு இடைப்பட்டு இருக்கும்.

மேலே சொன்னது ஒரு உதாரணம் தான், பாக்கத்து பாக்கம் வேறுபடும்.

இதை கட்ட நீங்கள் 5 லிருந்து 10 வருடங்கள் வரை எடுத்துக்கொள்ளலாம்.என்ன வட்டிக்கு கொஞ்சம் காசு கூட கொடுக்கவேண்டிருக்கும்.

ஆனா பணம் கட்டியே ஆகணும்.

சரி வோட்டு போட்டாச்சு 75% க்கு மேல் ஓட்டு விழுந்திடுச்சு.



அடுத்து..

வாங்க அடுத்த பதிவுக்கு.

மின் தூக்கி மேம்பாடு (1)

கட்டுமானத்துறை சிங்கையில்.

இங்கு சிங்கையில் ஒரு சின்ன வேலை எப்படி நடைபெறுகிறது என்று பார்கலாமா?

இது என்னுடைய பிளாக்குக்கு பக்கத்தில் நடைபெறுவதால் அவ்வப்போது நடைபெரும் நிகழ்வுகளை நம்மக்களுக்காக இங்கே போடப்போகிறேன்.

கண்டு மகிழுங்கள்

இந்த வேலைக்குப் பெயர்: மின்தூக்கி மேம்பாட்டுத்திட்டம்.

ஆதாவது 1985 க்கு முன்பு கட்டிய கட்டிடங்களில் மின்தூக்கிகள் முறையே 6 மற்றும் 11 மாடிகளில் மட்டும் நிற்கும்படி கட்டப்பட்டது.சில இடங்களில் 5 மற்றும் 10 மாடிகளில் மட்டும் நிற்கும்.

அப்போது என்ன நிலமையோ அந்த மாதிரி ஒரு நிலையை எடுத்திருந்தார்கள்.சற்று காலமாக மூப்படையும் குடிமக்கள் அதிகமானதால் அவர்கள் தேவைக்காக எல்லா மாடிகளிலும் நிற்கும் மாதிரி மின்தூக்கிகளையும் மேம்படுத்த எண்ணி இப்போது பல இடங்களில் இந்த மாதிரியான வேலைகளை மேற்கொண்டு வருகிறார்கள்.பொருளாதர நெருக்கடி வந்த நேரங்களில் கட்டுமானத்துறை(இப்போது தான் கொஞ்சம் நிற்கலாமா என்று பார்கிறது) வீழ்ந்த போதும் இந்த மாதிரியான வேளைகளால் தான் பல நிறுவனங்கள் தொங்கிக்கொண்டு இருக்கமுடிந்தது.

முதலில் உங்கள் பாக்கம் இந்த வசதியை பெற தேர்ந்தெடுக்கப்பட வேண்டும்.அந்தந்த தொகுதி மற்றும் அதற்குரிய அமைச்சர்கள் முடிவு செய்வார்கள்.

கீழே பாருங்க



இவர்கள் முடிவு செய்தால் மட்டும் போறாது.

அங்கு வசிக்கும் மக்கள் அதற்கு ஆதரவு தரவேண்டும்.அதற்காக ஒரு நாள் குறித்து அந்த தொகுதி உயரதிகாரிகள் மற்றும் அமைச்சர்கள் வந்து ஒரு குட்டி சொற்பொழிவாற்றி அதன் நலன்களை மக்களுக்கு எடுத்துச்சொல்வார்கள்.

மற்றும் என்ன வேலை செய்யப்போகிறார்கள் என்று "மாதிரி" படிவம் ஒன்றை செய்து அதையும் காட்சிக்கு வைப்பார்கள்.

இதெல்லாம் பார்த்த பிறகு..

சுபயோக சுப தினத்தில் அங்கு வசிக்கும் மக்கள் இந்த மேம்பாட்டு பணிக்கு ஒப்புதல் அளிக்க ஓட்டளிக்கவேண்டும்.

75% கீழ் ஓட்டு இருந்தால் மேம்பாட்டு பணிகளை துவக்கமுடியாது.அப்படியாராவது செய்வாங்களா?? என்று கேட்கிறீர்களா.

அதுவும் ஒரு பாக்கத்தில் நடந்தது.

மற்றும் நிரந்தவாசிகளுக்கு ஓட்டளிக்க தகுதில்லை.

ஆமாம் எதுக்கு வாக்களிக்கணும்??

இதை பண்ண ஆகும் செலவுக்கு யார் பணம் கட்டுகிறது?

நீங்க தான் கட்டணும்.அதுக்கு தான் ஓட்டளிக்கனும்.நாளைக்கு என்னை ஏன் கேட்கவில்லை என்று கேட்டுவிட கூடாது அல்லவா?

எவ்வளவு கட்டணும்?

சரியான கேள்வியா கேட்கணும்..?

யார் யார் எவ்வளவு கட்டணும்??.

அடுத்த பதிவில்.

மானிட்டர்

இப்படியும் சில பேர்..

எனக்கு முன்னால் உட்கார்ந்திருக்கும் ஒரு புதியவர்,கணினியை ஆன் செய்த பிறகு ரொம்ப நேரமாக மானிடரில் ஒன்றும் வராததை பார்த்து பக்கத்தில் இருப்பவரிடம்..

"என்ன ஆயிற்று ஒன்றும் வரமாட்டேன் என்கிறது" என்றார்.

அந்த இரண்டாம் நபர்..

ஹூம்..

மானிடரை ஆன் பண்ணு!!!??

5 நிமிடங்களுக்கு முன்பு நடந்தது.

வீட்டுக்கு போகும் முன்பு எவனோ மானிடரை ஆப் செய்துவிட்டு போய்விட்டான்.:-))

ஃபயர் செங்கல்

மேட்டூர் சிமினி பற்றிய பதிவின் கடைசி பகுதி.

ரொம்ப சோதனை கொடுத்துவிட்டேன் என்று நினைக்கிறேன்.பலருக்கு இந்த வேலை பற்றி அதிகம் தெரிந்திருக்க வாய்பில்லாததால் படிக்க கொஞ்சம் போர் அடித்திருக்கும் என நினைக்கிறேன்.

ஏன்? என் மனைவியே "ஒன்னும் புரியவில்லை" என்று சொல்லிவிட்டார்.

என்ன பண்ணுவது எழுத எழுத வந்துகொண்டிருக்கிறது.

இந்த பதிவில் எழுதப்போவது "Fire Brick Lining"- இது பார்பதற்கு சராசரி செங்கல் போல இருந்தாலும் இதன் குணாதிசியங்கள் பெரும்பாலும் சராசரியில் இருந்து மிகவும் வேறு பட்டவை.

முதலில் இதன் அளவு செவ்வகமாக இருக்காது.படத்தை பார்க்கவும்.



எடை:சராசரி செங்கல்லை விட அதிகம்

இதன் உள்ளே இருக்கும் கலவைகள் சூடு மற்றும் ஆசிட்களின் தாங்கிப்பிடிக்ககூடிய அளவில் இருக்கும்.

சாதாரண செங்கல்லுக்கு சிமின்ட் உபயோகப்படுத்துவோம் ஆனால் இதில் முதல் நாளே கலந்துவைக்கப்பட்ட கலவையைதான் பயன்படுத்துவோம்.சிமின்ட் மாதிரி இறுகாது.களிமண் மாதிரி இருக்கும்.இந்த படத்தில் பாருங்கள்.இதை கல் வாங்குபவர்களிடம் இருந்தே வாங்கிக்கொள்ளலாம்.இதுவும் அதிகமான வெப்பத்தை தாங்கக்கூடிய தரத்துடன் இருக்கும்.


சிமினியின் உள் சுற்றின் அளவை பொருத்து அதற்கு தகுந்த மாதிரி கற்களை ஆர்டர் பண்ணவேண்டும்.

12 மணி நேரத்துக்கு அதிகமாக ஒரு மீட்டர் முதல் 1.5மீட்டர் வரை கட்டலாம்.அதற்கு மேலே செல்ல அனுமதியில்லை.

உட்புறத்தில் வேலை நடந்துகொண்டிருக்கும் போது TNEB Engineers மற்றும் தொழிலாள நண்பர்கள் கூட எடுத்துக்கொண்ட படம்.



ஒரு வழியாக இப்படி முடித்த பிறகு அடுத்த இடத்துக்கான மாற்றலுக்காக காத்திருந்தேன்.

சரி அடுத்த இடத்துக்கு போவதுக்கு முன்பு இங்கு (சிங்கையில்) எப்படி கட்டுமானத்துறையில் ஒரு சின்ன வேலை நடக்கிறது என்று பார்கலாமா?

வாங்க அடுத்த பதிவுக்கு..

வாடகை வீடு - 2

போன பதிவு

வீடு வாங்கினேன் என்று தான் சொன்னேன்.

எங்கு என்று சொல்லவில்லையே??

சிங்கப்பூரில் தான்.

ஏன் வாங்கினேன்?வாங்கியதால் என்ன நண்மை,என்ன தீமை? பார்போமா?

நான் சிங்கைக்கு வந்தது 1995-மே மாத வாக்கில்-சரியாக ஞாபகம் இல்லை.கடவுச்சீட்டை பார்க்கவேண்டும்.

நான் மட்டும் தனியாகத்தான் வந்தேன்.

அதற்கு காரணம் இருந்தது.நான் வருவதற்கு முன்பே என்னுடைய முதலாளி "உன்னுடைய வேலை விவகாரம் இங்குள்ள மனிதவள/குடியேற்ற அமைச்சு மூலம் அங்கீகரிக்கப்படவேண்டும்"என்று சொல்லி தான் கூட்டிவந்தார்கள்.அதனால் குடும்பத்தை அங்கு விட்டு விட்டு தனியாளாக வந்தேன்.

நான் வந்தவுடன் தேவையான விபரங்களை அவர்களுக்கு அனுப்பியவுடன் 2 மாதங்களுக்குள் "Employment Pass" கிடைத்தது.அதற்கு பிறகும் என்னுடைய வேலை தொடருமா இல்லையா என்ற குழப்ப நிலையில் குடும்பத்தை அழைத்துவருவதை தள்ளிப்போட நேர்ந்தது.

சுமார் 2 வருடங்கள் கழித்து நிரந்தரவாசத் தகுதி கிடைத்தவுடன் எனது குடும்பத்தை அழைத்து வர முடிவுசெய்தேன்.

இப்போது குடும்பத்தை தங்க வைக்க "வீடு" வேண்டும்.




தேடல் தொடங்கியது..

அடுத்த பதிவு

வாடகை வீடு-1

பழைய காலத்தில் இருந்து புழங்கிக்கொண்டு இருக்கும் இந்த வழக்கு எவ்வளவு சரி,எவ்வளவு தப்பு என்று தெரியாது.

அது என்ன என்று பார்ப்போமா??

மண் ஆசை

பொன் ஆசை

பெண் ஆசை

இதோடு இன்னொன்றும் சேர்த்துக்கொள்ளனும் தோனுகிறது.அது தான் வீட்டு ஆசை.

வீடு கட்ட ஆசை.

வீடு வாங்க ஆசை.

சிலருக்கு நிலம் வாங்கி வீடு கட்டுவது ஆசை.

ரொம்ப தெரிஞ்சுகனும் என்று ஆசையிருந்தால் திரு JBR ஜோசப் வலைபதிவை தேடி கண்டுபிடித்து படியுங்கள்.இங்கு சுட்டி கொடுக்கலாம் என்று பார்த்தால் அவர் வலைபூக்களில் அந்த தொடுப்பு இல்லை.

"நொந்து நூலாகி"-இதுக்கு அவருடைய வலைப்பூவில் விபரம் கிடைக்கும்.கொஞ்சம் ஏமாந்தா மொத்தமாக மொட்டை அடிக்க ஒரு கும்பலே இருக்கு என்பதை இவர் வலைபதிவில் இருந்து தெரிந்துகொண்டேன்.இத்தனைக்கும் எனக்கு தொழிலே கட்டுமானத்துறையில் தான்??

அடுத்து நம்ம துளசி மிரட்டிட்ருக்காங்க!!

அது வந்தபிறகு தான் தெரியும்.

ஆமா இது எதுக்கு இவ்வளவு பீடிகை??

நானும் ஒரு வீடு வாங்கினேன்.அதில் ஏற்பட்ட சாதக பாதகங்களை உங்களுடன் பகிர்ந்துகொள்ளலாம் என்று தான்.

வாங்க அடுத்த பதிவுக்கு..

சிமினிக்கு உள்ளே

திரும்பப்போவாம் சிமினி உள்ளே!!

சிமினிக்கு வெளியே எவ்வளவு வேலை இருக்கோ அந்த அளவுக்கும் மேலேயே உள்ளேயும் வேலை இருக்கும்.

புற கான்கிரீட் வேலை முடிந்த பிறகு உள்ளே கார்பல் மேலே Precast சுற்று Beam வைத்து அதன்மேல் Fire Brick Work செய்யவேண்டும்.

படம் பார்க்க.



இந்த வேலைகள் செய்ய திரும்பவும் ஒரு பிளாட்பாரம் Setup செய்யவேண்டும்.அதையும் 2 மட்டங்களில் செய்யவேண்டும்.

ஒரு பிளாட்பாரம் 0 மீட்டரில் இருந்து 120 மீட்டருக்கு மற்றது 120யில் இருந்து 220 மீட்டருக்கு.

முதல் பிளாட்பாரம் தொங்கவைப்பதற்காக சிமினி உள்ளே 120 மீட்டரில் சில இரும்பு பாலங்களை போட்டு வைத்தோம்.

இரண்டாவது பிளாட்பாரம் 220 மீட்டர் உயரத்திலிருந்து தொங்கவிடப்படும்.




இதை ஏற்றுவதற்கோ இறக்குவதற்கோ ஏற்ற மாதிரி வடிவமைத்திருந்தார்கள்.இதிலும் பல வகையான முன்னேற்றங்கள் செய்ய முற்பட்டு தோல்வியுற்று ஏதோ ஒரு மாதிரி போய்கொண்டிருந்தோம்.

வேலை செய்த பல தொழிளார்கள் பயில்வானாக மாறினார்கள்.அந்த அளவுக்கு கஷ்டப்பட்டு தூக்கவேண்டியிருந்தது இந்த இயந்திரம்.



செங்கல் சுவர் நேராக கட்டினாலே கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையாக பக்கத்தில் போகவேண்டும் அதுவும் இந்த செங்கல் உள் நோக்கி விழுமாறு இருக்கும்.ஆனால் விழவில்லை நாங்கள் முடித்து வெளியில் வரும் வரை.

இரண்டு மட்டங்களில் வேலை செய்யும் போது தான் கவனமாக இருக்கவேண்டும்.

ஏதாவது "ஜெல்" அடிக்கும் சவுண்டு(மெலிதாக) வந்தால் சுவர் ஓரம் ஒடுங்கிக்கொள்வது நலம்.ஒரு கல்லு மேலேந்து வரும் போது அப்படி தான் சத்தம் வரும்.வந்தது ஆனால் நல்ல வேளை யாரும் காயம் அடையவில்லை.

அப்படி ஒரு நாள் சாயங்காலம் வேலை நடந்துகொண்டிருக்கும் போது ஒருவர் பெரிய ஏணியை வைத்துகொண்டு மேலே உள்ள கார்பலில் ஏதோ பொருத்திக்கொண்டிருந்தார்.
பாதுகாப்பு பட்டை போட்டுக்கொண்டு தான் இருந்தார்.

ஓரிடத்தில் இருந்து மற்றொரு இடத்திற்கு மாறும் போது என்னவாயிற்று என்று தெரியவில்லை.

"பொத்"

கீழே விழுந்து பாதி உடம்பு பிளாட்பாரத்து இடைவெளியிலும் பாதி உடம்பு பிளாட்பாரத்திலும் கிடந்தார்.

பக்கத்தில் இருப்பவர் உடனடியாக சத்தம் கொடுத்ததால் உடனே கை கொடுத்து தூக்கிவிட்டு மருத்துவமணைக்கு அனுப்பிவைத்தோம்.நல்ல வேளையாக பெரிய காயமாக இல்லாமல் தப்பினார்.

இது நடந்தது சுமார் 84 மீட்டர் உயரத்தில்.விழுந்திருந்தால் அப்போதே காலியாயிருப்பார்.கம்பெனிக்கும் கெட்ட பெயர்.

இருவரும் தப்பித்தோம்.